Wiele osób wyprowadza się na skraj miasta. Ci, co jeszcze nie tak dawno krzywili się na wieś dzisiaj wznoszą w takich miejscach domy. Ci, co wynosili miasta na piedestał uważając, że nie mogą sobie wyobrazić funkcjonowania w mniejszym mieście (nie mówiąc już o wiosce) aktualnie narzekają na wszędobylski miejski hałas, za to chwalą sobie prowincjonalną głuszę i umiarkowanie, brak nadmiernego pośpiechu i nieskażone przemysłem i spalinami powietrze. Wygląda to tak, jakbyśmy za młodych lat potrzebowali większego miasta do zabawy i zużytkowania energii na zabawy, a obecnie, gdy stajemy się trzydziesto,- czterdziestolatkami potrzebujemy stabilizacji w jakimś spokojnym miejscu.