Wiele osób przeprowadza się na peryferie. Ci, co jeszcze niedawno z niechęcią patrzyli na wieś obecnie stawiają w takich miejscach domy. Ci, co wynosili miasta na piedestał mówiąc, że nie mogą sobie wyobrazić funkcjonowania w mniejszym mieście (nie mówiąc już o wsi) obecnie narzekają na nieokiełznany miejski zgiełk, za to cenią sobie prowincjonalną ciszę i skromność, brak nadmiernego pośpiechu i nieskażone przemysłem i spalinami powietrze. Prezentuje się to tak, jakbyśmy za młodych lat potrzebowali większego miasta do zabawy i spożycia energii na zabawy, a obecnie, gdy stajemy się trzydziesto,- czterdziestolatkami wymagamy stabilizacji w jakimś kontemplacyjnym miejscu.